Cain & Abel – Cirque Frère Frère
Ik wist niet goed wat ik kon verwachten deze keer. Als ik theater fotografeer, sta ik op scène, beweeg me tussen de acteurs door en sta vaak in hun gezicht te fotograferen. Het geeft een filmisch gevoel, en het lijkt als lezer van het programmaboekje, en op de website achteraf, alsof je zelf in het stuk zit.
Dit keer was het anders: dezelfde acteurs, waarvan ik de meesten wel ken, maar nu ook paarden in de piste, op scène.
Uiteraard kon ik daar niet zomaar tussen de actie door gaan lopen. De paarden zouden kunnen schrikken of me omver lopen terwijl ik door de lens kijk. Wat zou dat betekenen voor de foto’s?
Het is wel wat anders dan anders: geen onverwachte hoeken, het is gefotografeerd vanuit hetzelfde standpunt als het publiek, dus moest ik op een andere manier creatief uit de hoek komen.
Het werd spelen met licht, beweging en subtiele hints, zoals het zwevend schuim in de ene foto, de wapperende manen in veel andere, en het rondvliegend speeksel als resultaat van de doodsstrijd van Abel op het laatst.
Klik op de foto’s en je ziet de hele galerij.
